Director's Cut

Να μια ιστορία για το πώς προέκυψε η αγάπη.

Όταν η Γη ήταν ακόμα επίπεδη και τα σύννεφα φτιαγμένα από φωτιά, όταν τα βουνά έφταναν ως τον ουρανό και καμιά φορά ακόμα πιο ψηλά, άνθρωποι τριγυρνούσαν σ’αυτήν και έμοιαζαν με μεγάλα βαρέλια που κυλούσαν. Είχαν δύο ζευγάρια χέρια και δύο ζευγάρια πόδια. Είχαν δύο πρόσωπα σ’ένα τεράστιο κεφάλι, για να βλέπουν τα πάντα γύρω τους και να μιλούν ενώ διαβάζουν. Και δεν ήξεραν τίποτα για την αγάπη.

Υπήρχαν τρία φύλα τότε. Το ένα έμοιαζε με δυο άντρες κολλημένους πλάτη με πλάτη. Ήταν οι γιοί του Ήλιου. Παρόμοιο σχήμα και εύρος είχαν οι κόρες της Γης. Αυτές έμοιαζαν με δύο γυναίκες τυλιγμένες σε μία. Και τα παιδιά του Φεγγαριού, σαν το πιρούνι με το κουτάλι, ήταν λίγο Ήλιος, λίγο Γη, λίγο κόρη, λίγο γιος.

Και τότε οι θεοί φοβήθηκαν τη δύναμή τους και την περίφρονήσή τους γι’αυτούς. Ο Θωρ είπε «Θα τους σκοτώσω όλους με το σφυρί μου, όπως έκανα με τους γίγαντες». Αλλά ο Δίας απάντησε «όχι, άσε εμένα καλύτερα. Θα χρησιμοποιήσω τις αστραπές μου σαν ψαλίδια, όπως τότε που έκοψα τα πόδια από τις φάλαινες και μετέτρεψα τους δεινόσαυρους σε σαύρες». Και άρπαξε μερικούς κεραυνούς, γέλασε δυνατά και είπε «Θα τους χωρίσω τσακ στη μέση, θα τους κόψω στα δύο». Σύννεφα βροχής μαζεύτηκαν στον ουρανό, σαν πύρινες σφαίρες. Και ο ουρανός έβρεξε φωτιά, αστραπές και κεραυνούς, και σαν την κοφτερή λεπίδα του ξυραφιού έσκισαν τη σάρκα των παιδιών του Ήλιου, του Φεγγαριού και της Γης.

Ένας Ινδός θεός τότε έραψε την πληγή σε μία μικρή οπή και την έφερε στην κοιλιά μας για να μας θυμίζει το τίμημα που πληρώσαμε. Και ο Όσιρις και οι άλλοι θεοί του Νείλου έφεραν καταιγίδα και θύελλα για να μας διασκορπίσουν παντού. Πλημμύρα ανέμου και βροχής  και θάλασσα παλιρροιακών κυμάτων, μας ξέβρασαν μακριά.

Αν δεν πειθαρχήσουμε θα μας ξανακόψουν στη μέση. Θα χοροπηδάμε εδώ κι εκεί στο ένα πόδι, θα βλέπουμε με ένα μάτι.

Την τελευταία φορά που σε είδα, μόλις είχαμε χωριστεί στα δύο. Με κοιτούσες και σε κοιτούσα. Κάτι μου θύμιζες αλλά δε μπορούσα να σε αναγνωρίσω. Είχες αίμα στο πρόσωπό σου κι εγώ είχα αίμα στα μάτια μου. Αλλά μπορούσα να ορκιστώ από την έκφραση του προσώπου σου πως ο πόνος στην ψυχή σου ήταν ο ίδιος με αυτόν στην δικιά μου. Είναι ο πόνος που περνάει μέσα από την καρδιά. Τον λέμε αγάπη.

Κι έτσι τύλιξε ο ένας τα χέρια του γύρω από τον άλλο και αγκαλιαστήκαμε σφιχτά, προσπαθώντας να ενώσουμε πάλι τους εαυτούς μας.

Είναι λυπητερή ιστορία το πώς ένα κρύο σκοτεινό απόγευμα, πριν από πολύ καιρό, με το πανίσχυρο χέρι του Δία , γίναμε αυτά τα μοναχικά δίποδα πλάσματα. Είναι η ιστορία της αγάπης.

The origin of love.

When the earth was still flat,
And the clouds made of fire,
And mountains stretched up to the sky,
Sometimes higher,
Folks roamed the earth
Like big rolling kegs.
They had two sets of arms.
They had two sets of legs.
They had two faces peering
Out of one giant head
So they could watch all around them
As they talked; while they read.
And they never knew nothing of love.
It was before the origin of love.

The origin of love

And there were three sexes then,
One that looked like two men
Glued up back to back,
Called the children of the sun.
And similar in shape and girth
Were the children of the earth.
They looked like two girls
Rolled up in one.
And the children of the moon
Were like a fork shoved on a spoon.
They were part sun, part earth
Part daughter, part son.

The origin of love

Now the gods grew quite scared
Of our strength and defiance
And Thor said,
«I’m gonna kill them all
With my hammer,
Like I killed the giants.»
And Zeus said, «No,
You better let me
Use my lightening, like scissors,
Like I cut the legs off the whales
And dinosaurs into lizards.»
Then he grabbed up some bolts
And he let out a laugh,
Said, «I’ll split them right down the middle.
Gonna cut them right up in half.»
And then storm clouds gathered above
Into great balls of fire

And then fire shot down
From the sky in bolts
Like shining blades
Of a knife.
And it ripped
Right through the flesh
Of the children of the sun
And the moon
And the earth.
And some Indian god
Sewed the wound up into a hole,
Pulled it round to our belly
To remind us of the price we pay.
And Osiris and the gods of the Nile
Gathered up a big storm
To blow a hurricane,
To scatter us away,
In a flood of wind and rain,
And a sea of tidal waves,
To wash us all away,
And if we don’t behave
They’ll cut us down again
And we’ll be hopping round on one foot
And looking through one eye.

Last time I saw you
We had just split in two.
You were looking at me.
I was looking at you.
You had a way so familiar,
But I could not recognize,
Cause you had blood on your face;
I had blood in my eyes.
But I could swear by your expression
That the pain down in your soul
Was the same as the one down in mine.
That’s the pain,
Cuts a straight line
Down through the heart;
We called it love.
So we wrapped our arms around each other,
Trying to shove ourselves back together.
We were making love,
Making love.
It was a cold dark evening,
Such a long time ago,
When by the mighty hand of Jove,
It was the sad story
How we became
Lonely two-legged creatures,
It’s the story of
The origin of love.
That’s the origin of love.

[από την ταινία Hedwig and the Angry Inch]